Dhr Reyngoudt is patiënt in het IJsselland Ziekenhuis op de afdeling orthopedie. Met orthopedisch chirurg Evelien van der Meij ging hij een traject in voor zijn beide knieën: inmiddels is hij gerevalideerd én enthousiast over het resultaat. Hij vertelt erover.
"Op 25 mei 2021 ben ik geopereerd aan mijn linkerknie en op 19 november in hetzelfde jaar kon ik terecht voor de operatie aan mijn rechterknie. Daar ging natuurlijk een heel proces aan vooraf en vanzelfsprekend klopte ik daarvoor aan bij het IJsselland Ziekenhuis. Traditiegetrouw ga ik gewoon naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis, daar heb ik eigenlijk niet over nagedacht. En maar goed ook: ik kwam terecht in een warm bad, waar ik persoonlijk werd benaderd en echt het gevoel had dat er naar me werd geluisterd.”
Hoe ging het proces van kennismaking tot operatie?
“Ik had last van meerdere gewrichten, met name knieën en schouders. Daar tobde ik al jaren mee. Eigenlijk ging het vrij geleidelijk aan. Ik merkte tijdens het wekelijkse hardlopen, toch een kilometer of vijf/zes, dat ik de dag erna pijn had tijdens het traplopen. Langzaam krijg je steeds vaker en steeds meer pijn. Bijvoorbeeld bij lang staan, maar ook in ruststand. Zeker slapen werd steeds pijnlijker. Op een gegeven moment vroeg mijn vrouw of het niet eens tijd werd om actie te ondernemen. In het ziekenhuis hebben we toen eerst foto’s en een MRI gemaakt, zodat we konden zien wat er aan de hand was. Op de foto’s was te zien dat de botten elkaar raakten: logisch natuurlijk dat het zeer deed. In de spreekkamer was alle tijd voor mij. Samen kwamen we tot een plan. Dat vond ik ook belangrijk. Je bent niet levensbedreigend ziek, maar het gaat wel in je hoofd zitten.
De eerste operatie richtte zich op mijn linkerknie, daar had ik het meeste last van. Op basis van alle informatie die we op dat moment hadden, is gekozen om alleen het binnenste deel van mijn knie te vervangen. Wat nog goed is, moet je natuurlijk niet vervangen.
De resultaten na de operatie waren erg goed en ook de revalidatie ging sneller dan ik had verwacht. Ik dacht dus ook: zo snel mogelijk die andere knie ook! Van de arts begreep ik dat dit vaak gebeurt na zo’n zes maanden en dat was in mijn geval ook zo. Ik dacht dat dit langer zou duren door de coronaperiode, maar door de voorzichtigheid die veel ouderen nog hadden, kon ik gewoon terecht na zes maanden. De operatie aan mijn rechterknie ging net zo voorspoedig."
Hoe sta je er nu in?
“Mijn verwondering was groot: zes weken na de operatie wandelde ik rustig het ziekenhuis binnen voor een controlefoto. Daarop was te zien dat het allemaal goed zat. Omdat ik geopereerd werd aan twee knieën in één jaar, hebben we besloten de ‘opleveringskeuring’, zoals ik dat noem, na anderhalf jaar te plannen. Ook in dat gesprek is er alle ruimte om te praten over het resultaat én hoe het gaat. Ik kon mijn knieën ook meer dan voldoende buigen: de richtlijn is minimaal 90 graden na operatie en ik kwam tot 140 graden. Dat is natuurlijk een prachtig resultaat. Je kunt wel zeggen dat je nieuwe knieën hebt gekregen, maar uiteindelijk zijn het natuurlijk kunstknieën. Het blijft een hulpmiddel om een betere kwaliteit van leven te geven, je kunt niet terug naar hoe het was.
Daarom vind ik het ook zo belangrijk om daar het gesprek over te voeren. Ik kan inmiddels probleemloos een uur wandelen, lekker een rondje fietsen of gewoon in de tuin aan de slag. Dat laatste doe ik dan wel met een dikke schuimlaag onder mijn knieën: een harde vloer gaat niet zo goed. Eigenlijk is dat de enige merkbare beperking die ik ervaar.”
Zou je het IJsselland Ziekenhuis aanraden?
“Absoluut. Het gekke is, als je vertelt dat je aan beide knieën bent geopereerd, vragen mensen meteen: ‘Oh, bij welke kliniek?’. Ze zijn verbaasd als ik vertel dat het gewoon in het ziekenhuis is geweest. Alsof de apparaten bij een gemiddelde kliniek anders zijn dan die in het ziekenhuis. En ook de wachttijd is dus helemaal niet langer. De orthopedisch chirurgen in het ziekenhuis weten heel goed wat ze doen, hebben de tijd voor je en staan altijd voor je klaar. En niet alleen de chirurgen, ook de verpleegkundigen werken met hart en ziel om de kwaliteit van leven van hun patiënten te verbeteren. Al die deskundige, warme zorg waardeer ik zeer en kan ik iedereen aanraden. Dus mankeer je iets aan je lijf: ga naar het IJsselland Ziekenhuis!”